Fiscus jaagt veel meer op rekeningen van wanbetalers

De fiscus heeft vorig jaar 41.280 bankrekeningen van belastingplichtigen ingekeken, een record en meer dan een verdubbeling in vier jaar. Dat heeft echter niets te maken met de strijd tegen de (grote) belastingfraude. Voor die onderzoeken worden zelfs wat minder rekeningen ingekeken. De fiscus kijkt een pak meer rekeningen in om te achterhalen of mensen met belastingschulden ergens nog een rekening verbergen, om er dan beslag op te leggen.

Al in 2014 is bij de Nationale Bank van België een register geopend met alle Belgische bankrekeningnummers van mensen, bedrijven en andere rechtspersonen. De fiscus mag die databank, het Centraal Aanspreekpunt, gebruiken voor onderzoeken naar belastingfraude en om belastingen te innen. In het eerste jaar deed de fiscus dat nog maar 2.722 keer, in 2015 al 9.946 keer, en het voorbije jaar 41.280 keer. En in de eerste helft van dit jaar ook al 26.219 keer.

Waarom grasduint de fiscus in onze bankrekeningen? Dat gebeurt veel minder om onderzoeken te voeren naar belastingfraude, zo blijkt. De Bijzondere Belastinginspectie, die de grote fraude aanpakt, deed het vorig jaar 927 keer. Dat is minder dan de vorige jaren: 1.016 keer in 2018 en zelfs nog 1.828 keer in 2017. De gewone belastingcontroleurs van de administratie van de Fiscaliteit deden het vorig jaar ‘slechts’ 2.187 keer, tegenover 2.139 keer het jaar voordien.

Het is vooral de administratie van de Inning en Invordering die vorig jaar 38.161 keer het register van de bankrekeningnummers heeft doorzocht. Dat gebeurde in 2016 nog niet half zo veel: slechts 15.360 keer. Die administratie is bevoegd om belastingen snel te innen en acties te ondernemen tegen wanbetalers met belastingschulden. Ze heeft vorig jaar ook nog eens 51.338 vragen om inlichtingen verstuurd naar de financiële instellingen.

‘De cijfers liegen er niet om: voor de invordering van belastingschulden is het zeer efficiënt dat we nu meteen kunnen nagaan welke rekeningen mensen allemaal hebben. Vroeger hadden we daar geen volledig zicht op’, zegt de woordvoerder van de fiscus, Francis Adyns. ‘Het volstaat dat we een rekening terugvinden die we nog niet kenden om er ‘derdenbeslag’ op te leggen, want voor belastingschulden bestaat een zogenoemde uitvoerbare titel. Daar is zelfs geen tussenkomst van een deurwaarder voor nodig. Behalve op allerlei andere zaken, zoals iemands loon of huur, kunnen we dan ook op de tegoeden op rekeningen beslag leggen.’

‘Voor onderzoeken naar fraude ligt het veel ingewikkelder. Als je kennis hebt van een bankrekening, moet je nog nagaan wat allemaal op die rekening staat, of daar verdoken inkomsten tussen zitten, en waar die geldsommen vandaan komen.’