België magneet voor Oost-Europese gelukzoekers

Zo valt in Gent de toestroom van Bulgaren op. Niet zelden komen zij op malafide wijze aan verblijfsdocumenten, via neparbeidscontracten of door zich in te schrijven bij nepvennootschappen. Met een verblijfsvergunning op zak stappen ze vervolgens, dikwijls dezelfde dag, naar het OCMW om hun recht op bijstand op te eisen. De weg naar het Belgische OCMW is een uitgestippeld traject.

Die zogenaamde ‘Belgiëroute’ is bijzonder populair, omdat wij in tegenstelling tot de meeste andere EU-lidstaten geen voorwaarden opleggen voor steun. Nederland, Frankrijk en Duitsland sluiten in hun sociale wetgeving expliciet bijstand uit aan buitenlanders die werkloos zijn of zelf nog niet bijgedragen hebben aan de staat. Wie toch bijstand vraagt, riskeert zijn verblijfsvergunning te verliezen. Bij ons kan iemand die hier nog geen dag gewerkt heeft, aanspraak maken op een leefloon van 740 euro per maand (voor alleenstaanden). Op de vraag waarom dat zo is, kregen we bij de bevoegde staatssecretaris Philippe Courard (PS) geen antwoord.

Uit navraag bij de betrokken diensten (OCMW, Dienst Vreemdelingenzaken, de inspectiediensten en de federale politie) blijkt dat ons systeem zo lek is als een zeef. Er is amper controle op de geldigheid van verblijfsdocumenten van EU-onderdanen. De OCMW’s die geconfronteerd worden met mensen die niet aan de verblijfsvoorwaarden voldoen, mogen dat wegens hun beroepsgeheim nergens melden.

Terwijl onze buurlanden alsmaar strenger worden om misbruik uit te sluiten, wenkt ons land als een magneet. Migranten zoeken de weg van de minste weerstand. Maar OCMW’s en inspectiediensten trekken aan de alarmbel. ‘Ons sociaal systeem komt hierdoor onder druk.’

Lees het hele verhaal over de Belgiëroute en de oplichting van onze OCMW's vandaag in De Tijd