88-jarige Essebsi wint in Tunesië

5,3 miljoen Tunesiërs mochten zondag voor de eerste keer sinds de onafhankelijkheid in 1956 hun president op democratische wijze verkiezen. De internationale gemeenschap had het over Tunesië's 'afspraak met de geschiedenis'.

Tunesië, door The Economist dit weekend nog uitgeroepen tot ‘land van het jaar’, is het eerste Noord-Afrikaanse land waar de Arabische Lente losbarstte. Het is ook het enige waar de revolutie een echte veranderding teweegbracht, in tegenstelling tot het machtsvacuüm en de geweldsspiraal waarin de naburige landen Libië, Egypte en Syrië werden meegezogen.

Veteraan

De strijd ging tussen ‘politieke veteraan’ Beji Caïd Essebs en de zittende overgangspresident en mensenrechtenactivist Moncef Marzouki (69), die na de Jasmijnrevolutie van 2011 de macht overnam van dictator Zine el Abidine Ben Ali.

Het is die eerste die zich zondagavond tot overwinnaar uitriep. De officiële resultaten bevestigen dat: Essebsi haalde 55,68 procent van de stemmen, tegenover 44,32 procent voor Marzouki.

Essedsi zei op de Tunesische televisie al dat hij zijn overwinning opdroeg aan de 'Tunesische martelaars'. Hij bedankt ook Marzouki en riep hem op om samen aan de slag te gaan.

Establishment

Essedsi is populair bij de meer welgestelde inwoners van Tunesië, terwijl Marzouki de steun krijgt van de armere bevolking. Sommige waarnemers zien in Essedsi dan ook een terugkeer van het oude establishment in Tunesië. Maar de veteraan heeft dat altijd tegengesproken. Hij ziet zichzelf liever als een technocraat, die stabiliteit zal brengen. Het is die belofte die bij veel Tunesiërs goed viel.

Tunesië nam het voorbij jaar een nieuwe, verlichte grondwet aan en hield eerder ook al parlementsverkiezingen. De nieuwe verkozen president zal zijn bevoegdheden als bevelhebber over het leger of inzake buitenlands beleid moeten uitvoeren in samenspraak met de premier.

Het democratische systeem is pril, maar lijkt te overleven. ‘Die modernisering is een baken van hoop in een ontwrichte regio’, verklaart The Economist op zijn website de bekroning tot ‘land van het jaar’. Maar het blijft een fragiel evenwicht. De economie raakt niet uit het slop en de werkloosheid blijft pieken.