Als er één ding is dat de familie Bommers heeft, dan is het wel vertrouwen. Dit voorjaar opende haar 14de zelfpluktuin. Gewoon gepast geld in de spaarpot stoppen en plukken maar.
De zon scheen de hele dag. Niet het beste moment om Max Bommers (28) te pakken te krijgen. 'Hoe beter het weer, hoe drukker ik het heb', zegt hij over zijn met de zon meedeinende werkdagen. 'Bezig op de boerderij en met de bloemen.'
Bommers studeerde voor boekhouder, maar kwam na een reis in Australië thuis met het besef dat hij liever boer werd. Ook dit jaar zal hij zo'n 1 miljoen bloemen planten op de velden van Fleurs A Couper, het bloemenproject van zijn familie waar hij drie jaar geleden mee instapte.
De Bommers wonen in de driehoek van Waver, Charleroi en Namen, in het groene Sombreffe. Vader Bommers kweekt traditionele gewassen als rapen, bieten, aardappelen en aanverwanten, maar in de buurt zijn ze populairder dankzij hun snoepwinkel voor natuurliefhebbers: de ongeveer 1,5 hectare bloemenvelden die Bommers met zijn moeder Maria Zillikens uitbaat.
Van de lente tot de herfst groeien en bloeien daar tulpen, gladiolen, dahlia's, zonnebloemen en veel meer. Het beste van al? Je moet ze zelf plukken en gewoon het gepaste geld in het laatje leggen. Vijftig cent voor een tulp. En 1 euro per pioen, een bloemensoort die nu aan het bloeien gaat. De democratische prijzen slaan aan: dit voorjaar opende in het Waals-Brabantse Geldenaken het 14de bloemenveld.
Zwitsers zaad
Maria Zillikens, Bommers' moeder, kwam in 2006 op het idee om het landbouwbedrijf uit te breiden met een zelfpluktuin, nadat ze het concept in Zuid-Duitsland en in de Franse Elzas had ontdekt. 'Daar zijn zelfpluktuinen al dertig jaar ingeburgerd', zegt ze. 'Maar het oorspronkelijke idee kwam van een Zwitserse boer die in een dorp dicht bij een grote stad woonde. Hij had een zonnebloemenveld, voor de pitten, en kreeg dagelijks mensen aan de deur. Of ze geen bloemen uit zijn veld mochten plukken?'
Nadat ze voldoende informatie van buitenlandse boeren met ervaring had verzameld, ging Zillikens zelf aan de slag op een veldje in Sombreffe dat de familie huurde. 'Het was een klein perceel, dat we aanvankelijk voor andere groenten hadden en dat aan een weg met veel passage ideaal gelegen was. Behalve de aankoop van de bloemen was er amper risico. Het grootste obstakel was dat het concept hier onbekend was.'
De eerste gladiolen, dahlia's en zonnebloemen werden in 2007 geplukt. Het volgende jaar vonden ze een tweede veld en kwamen er tulpen bij.
No camera's
De Bommers voegden een zowel ontwapenend als kostenbesparend ingrediënt toe aan hun project: vertrouwen. De zelfpluktuinen zijn onbemand. Behalve een bord met tarieven, een enkele snoeischaar voor wie die thuis vergat en een spaarpot staat er niets. 'Dat was ongezien', herinnert Zillikens zich. Onze klanten snapten er in het begin niets van, wachtten naast het veld tot iemand zou komen.'
Maar dit is geen sprookje. Ja, er wordt weleens gestolen: dan gaat er iemand met bloemen aan de haal - 'onlangs was er nog een vrouw die weigerde te betalen terwijl ik erbij stond', zegt Bommers. Het kan ook erger, wanneer iemand met de kassa aan de haal gaat. 'Dat gebeurt weleens nadat er over ons bedrijf is bericht in een krant of magazine. Het is telkens een slag in het gezicht als zoiets gebeurt, maar door de lieve bedankjes van andere klanten fleur je weer op.'
Camera's zetten is geen optie, zegt Bommers. 'In de supermarkt wordt ook gestolen. Met camera's zou je klanten kunnen verliezen. "Ah bon, jullie vertrouwen ons niet, zouden ze denken." Om vervolgens niet meer terug te komen.'
IJsheiligen
Zillikens en Bommers bezitten bijna vergeten kennis: dat er honderden variaties aan tulpen bestaan en dat dahlia's pas de grond in mogen na de ijsheiligen en de laatste nachtvorst is voor hen evident. Hun hoop is dat ze die voeling met de natuur kunnen meegeven met hun bloemen.
'Door onze activiteiten gaan mensen misschien nadenken en bijvoorbeeld inzien dat ze niet alles op elk moment kunnen hebben', zegt Zillikens. 'Ik kreeg eens een telefoontje: of we misschien gestopt waren, want de velden waren leeg. Het was februari! Mevrouw, kijk naar het weer, zei ik. Nu groeit er niks, he.'
Het bloemenseizoen van Max Bommers kun je op Instagram volgen via @beflowers_belgium
Pluk ze zelf in de rest van België
Wat? Zelfpluktuin met seizoensbloemen en fruit zoals rode vruchten en rabarber. Prijzen staan ter plaatse aangeduid, bijvoorbeeld 5 euro voor tien bloemen. Betalen kan contant of mobiel.
Veld tegenover Groenenhoek 27, Aartselaar.
Wat? Zelfpluktuin op basis van oogstaandelen met een inkomensafhankelijke prijs tussen 200 en 315 euro. Wie in zo'n aandeel investeerde, mag het hele bloemenseizoen wekelijks een boeket van 15 bloemen plukken. Let wel: er is een wachtlijst.
Boven op de berg in de Abdijstraat, Heverlee.
Wat? Zelfpluktuin met twee abonnementsformules: 120 euro voor 200 stengels in boeketten van tien, of 220 euro voor 400 stengels. Zelfplukken is alleen voor abonnees, maar tijdens de zomermaanden kun je in Het Wijveld in bloei ook losse boeketten kopen.
Kwadenplasstraat, Destelbergen.
Wat? Zelfpluktuin met abonnementsformule: van 1 boeket van 15 stelen voor 12 euro, tot 20 boeketten van 25 stelen voor 225 euro. Alleen tussen april en de eerste vorst. Iedereen kan een cadeaubon bestellen.
Molenstraat 60, Sint-Martens-Bodegem.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op 5 juni 2019.