Meer dan zestig motorfietsen in één garage: 'Ooit open ik hier een museum'

Niet minder dan zestig motorfietsen verzamelde Michel Cardon. Ze dateren van de jaren 60 tot eind jaren 80. De liefde ervoor gaat ver terug. ‘Op mijn tiende had ik al een oude Kapitein, een Nederlandse bromfiets die van het oud ijzer kwam. Zonder motor, weliswaar. Ik gebruikte hem als fiets.'

'Tot ik van mijn vader twintig frank leende om zo’n motor te kopen. Uren heb ik eraan geprutst, samen met mijn twee jaar oudere zus. Toen de motor gemonteerd was en ik het hoekje om reed, kwam vader naar buiten gelopen: ‘Zet hem maar opzij!’’

‘Toen ik in het zesde leerjaar zat, herstelde ik de bromfiets van de juf. Lang voor ik 18 was, reed ik al met motorfietsen. Op mijn zestiende wilde ik mijn Honda CB 360 al levenslang bijhouden. Maar mijn ouders zijn toen een paar keer verhuisd, en hij is ergens achtergebleven. Ik weet niet meer waar, helaas.'

Japanse iconen

'Met de Suzuki GT 250 van mijn zus reed ik vaker dan zijzelf. Een vriend had een Suzuki GT 750, waarmee ik werd tegengehouden door twee rijkswachters op een Harley-Davidson: zes maanden rijverbod en een boete van 18.000 frank – een fortuin, toen. Na zes maanden met de fiets kon ik mijn rijbewijs behalen.’ (lacht)

‘Zodra ik centen verdiende, kocht ik er echt om te bewaren. Van 1980 tot 1985 reed ik ook motorcross op nationaal niveau. Toen richtte ik mijn zaak op. Ik had veel werk, weinig tijd en schulden, waardoor de motomanie zes jaar stillag. Op een bepaald moment had ik er géén meer.’

De huidige collectie groeide vanaf de jaren 90. ‘Vaak kocht ik dezelfde als vroeger, zoals de Suzuki’s van mijn zus en die van mijn rijverbod – types met een persoonlijke geschiedenis. Stilaan kwamen er iconen bij. De Honda CB 750 Four was de eerste superbike, de Kawasaki Z900 zijn aartsrivaal. Ik bakende doelbewust af op Japan.'

'Ooit had ik wel een BSA en FN, maar die waren ‘crap’. Meer sleutelen dan wat anders. Een Japanner reed en bleef rijden: zeer aangenaam. Mijn daily is nu wel een Engelse Triumph Speed Triple. Om te reizen heb ik een BMW R1100 G/S. Er is ook een Harley-Davidson Sportster XR1200. Na twaalf jaar staat er amper 900 kilometer op de teller. Maar wat is hij mooi.’

Motorfietsmuseum

‘Aanvankelijk kocht ik ze voor 1000 of 2000 euro. Maar geleidelijk kom je bij de dure stukken, zoals de Honda RC30 of de Yamaha OW01. Als ik er slechts één uit de brand kan redden, is het wellicht de Honda Rickman Métisse CB750. Of mijn echte Kawasaki Z900 van de legendarische, innovatieve Franse framebouwer Georges Martin. Die deed in de jaren 70 echt de adem stokken.'

'Ik heb ook een Honda CB 450, de ‘Black Bomber’ die in de jaren 60 van Triumph werd gekopieerd. De Kawasaki W650 werd klakkeloos overgenomen van BSA. Maar wel verbeterd: typisch Japans.’

‘Met de meeste rij ik af en toe. Enkele staan op zolder, zoals de zeldzame Suzuki RE-5 van eind jaren 70, met een zeer eigenaardige wankelmotor. Dit was de eerste die in België werd ingeschreven. Mijn laatste vondst is een racertje: de Suzuki T250 – daarvan zoek ik nog de originele motor.’

We zien de Honda CBX 1000 Supersport van rond 1980, met een enorme zescilindermotor. ‘Hij is volledig origineel, zelfs de uitlaat. Ik schat hem op 7500 euro. Ik vond hem relatief goedkoop, maar op de duur beginnen de verkopers je te kennen.’

‘Met mijn motorfietsen ben ik bijna elke avond bezig in mijn ateliertje. Ooit wil ik een museum openen.’ Of hij daarvoor nog iets zoekt? ‘O ja, nog heel veel’, lacht hij.