Toen ze zich inschreef voor autodesign aan het Art Center College of Design had ze nog nooit een auto geschetst. Alleen wat schoolbaljurken voor haar vriendinnen. Zopas, op het autosalon van Genève, was er de Europese première van 'haar' Honda NSX, de eerste door een vrouw ontworpen supercar - zeg maar een peperdure raket op wielen voor de happy few. 'Zelfs geparkeerd ziet hij er snel uit.'
Ook de mannen hier praten over schoenen', zegt Michelle Christensen als we haar ontmoeten in de Advanced Design Studio van Honda in California. Ze vergelijkt een auto met een mooie schoen. 'Een structuur die ontworpen is om de indruk te geven dat ze constant in beweging is, zelfs als ze stilstaat.'
Christensen heeft haar eerste supercar gereed: de nieuwe versie van de Honda NSX, ook wel de 'Japanse Ferrari' genoemd. Een primeur in de autowereld: het is voor het eerst dat een zeer snelle sportwagen getekend is door een vrouw. Deze tweede generatie NSX - zijn voorganger werd verkocht tussen 1990 en 2005 - is een hybride met maar liefst vier motoren: een V6-motor in het midden van de auto, net achter de twee zitjes, twee elektrische motoren achter de voorwielen en nóg een elektrische motor die verbonden is met de V6. Daardoor is de NSX in totaal goed voor 500 pk, met een bijbehorend prijskaartje tussen 90.000 en 135.000 euro.
Contract op schoolbanken
Christensen mocht dan bij haar inschrijving aan de academie van Pasadena nog nooit een auto hebben getekend, als tiener hing ze wel altijd rond in de garage van haar vader in het Californische San Jose. 'Mijn vader zat er godganse dagen te sleutelen aan zijn hot rods (nvdr - auto's die omgebouwd zijn om vanuit stilstand snel te kunnen accelereren). 'Daar ontstond mijn passie voor mechanische dingen', blikt Christensen terug. 'Ik hou van de geur van auto's en het geluid van een motor. Het gegrom van de Chevrolet Chevelle uit 1967, jarenlang mijn lievelingsauto geweest, herken ik uit duizend. Als tiener droomde ik er al van bij een racingteam te gaan werken, om er wielen te vervangen en zo.'
Uiteindelijk trok ze op haar achttiende naar het prestigieuze Art Center College of Design in Pasadena, meer bepaald naar de afdeling autodesign. De aanvankelijke scepsis van de schooldirectie - 'toen ze naar mijn autoportfolio vroeg, moest ik toegeven dat ik alleen wat jurken voor het schoolbal had ontworpen' - maakte snel plaats voor ontzag.
Haar eerste autotekeningen leverden haar meteen een stage bij Volvo's Concept Centre in het Californische Camarillo op. Ook haar Art Concept Car-ontwerp voor Chrysler bleef niet onopgemerkt. Het leverde haar nog op de schoolbanken haar eerste contract op. Zowel Hyundai als Honda was in haar geïnteresseerd. Het werd Honda. Daar ging ze in 2005 aan de slag als eerste vrouw die aan het exterieur van de Japanse modellen mocht werken. Na een 'uitstapje van een jaar naar General Motors' werkt ze er nog steeds. En ze is intussen getrouwd met Jason Wilbur, die aan het hoofd staat van Honda's Advanced Design Studio.
Agressieve look
Haar eerste project bij Honda was een auto die een gat in de Amerikaanse markt moest vullen: de Acura ZDX of een kruising tussen een SUV, een coupé en een klassieke berline. Acura is voor Honda wat Lexus is voor Toyota: het premiumlabel, hoewel het niet in Europa wordt verkocht. Daarna werkte Christensen aan de refresh van de Acura RLX sedan.
De NSX-sportwagen is het eerste project waarover ze de leiding kreeg. Niet alleen een belangrijke carrièrestap, ook een wens die in vervulling gaat. Al in 2009 liet Christensen zich ontvallen: 'Of ik van iets droom? Ja, van een sportwagen met de motor in het midden. Zo'n auto zou ik graag eens tekenen. Niet alleen omdat zo een machine mooi is, ook omdat het dankzij die centrale positie van de motor heel dankbaar werken is voor een ontwerper. Je hebt veel meer mogelijkheden. Zo kan je meer openingen in de lijn stoppen.'
Voor Christensen gaan techniek en design hand in hand. 'Dat maakt een sportwagen niet alleen exotischer en vrijpostiger, maar ondersteunt ook de prestaties van de auto.' Het ontwerp van de NSX verplichtte haar te groeien als designer. Elke welving zorgt voor aerodynamische efficiëntie. De impressionante luchthappers bezorgen de Honda NSX niet alleen een agressieve look, ze helpen ook flink bij de motorkoeling.
Zoals een modeontwerper
Auto's ontwerpen is nog steeds grotendeels een mannenzaak. Kijk naar onze eigenste Lowie Vermeersch (jarenlang aan het hoofd van Pininfarina), Dirk Van Braeckel (designmanager bij Audi) of Luc Donckerwolke (designdirecteur bij het Britse Bentley). Bovendien is het een beroep waar je als ontwerper minder in de schijnwerpers loopt dan in de mode of het meubeldesign. De Fransman Raymond Loewy bijvoorbeeld geniet nog altijd wereldfaam met zijn meubelstukken en logo's. Dat hij ook de designer is van de Studebaker Commander Starliner, een van de mooiste auto's uit de jaren 50, is veel minder geweten.
'Auto's kan je vergelijken met schoenen. In beide gevallen gaat het om een structuur die ontworpen is om de indruk te geven dat ze constant in beweging is, zelfs als ze niet beweegt.'
Of Michelle Christensen op haar 34ste die gevestigde orde overhoop kan gooien, valt nog af te wachten. Ze noemt mode wel als een van haar inspiratievormen en gaat ook meer te werk als een modeontwerper. 'Een auto tekenen is als stukken dure stof over een mannequin leggen en geduldig blijven aanpassen, knippen en bijwerken tot het een perfect passende outfit wordt', zegt ze.
Christensen, die fan is van de Iraans-Britse architecte Zaha Hadid en haar zeer organische gebouwen, ziet ook parallellen met architectuur. 'Het verschil tussen een gebouw en een auto is minder groot dan je zou verwachten. Je hebt een skelet en daarrond moet je een mooie vorm creëren.'
Christensen vindt inspiratie in architectuur. 'Het verschil tussen een gebouw en een auto is minder groot dan je zou verwachten: Je hebt een skelet en daarrond moet je een mooie vorm creëren.'
2015 Honda NSX