Fotografe Lara Gasparotto: 'Als kind viel ik geregeld van mijn stoel'

Wat is de stoel van je leven? ‘Een stoel die mijn vriend Brice Dreessen heeft ontworpen en gemaakt. Het aluminium meubelstuk fabriceerde hij toen hij nog op school zat. Brice leidt een metaalatelier in Luik, dat samenwerkt met kunstenaars zoals Aline Bouvy en Sarah & Charles. Maar ook met de Brusselse galerie Maniera en met een hele rist architecten. Ik ben ontzettend trots op hem: hij werkt hard, levert goed werk en is zeer getalenteerd.’

Wat houdt je op het puntje van je stoel? ‘Mijn dochter. Ik heb niet het gevoel dat haar komst mijn leven plots compleet veranderd heeft. Het leven is gewoon een constante evolutie. Mijn dochter geeft me gewoon enorm veel extra geluk.’ 

Waarvan viel je recent van je stoel? ‘Het deed deugd om te zien hoe solidair mensen waren tijdens de overstromingen in Wallonië. Wat een contrast met de nutteloosheid en inefficiëntie van de politiek, die er niet in slaagt om de sociale ongelijkheid aan te pakken.’

Voor wie houd je een stoel vrij tijdens je droomdiner? ‘Voor mijn familie en vrienden in de eerste plaats. Maar zeker ook voor Bill Murray, de Amerikaanse acteur die al negen keer meespeelde in een film van Wes Anderson, onder meer ook in zijn jongste prent ‘The French Dispatch’. Wie ook mag aanschuiven, is Werner Herzog, de Duitser die opera’s en films regisseert zoals ‘Woyzeck’ en ‘Grizzly Man’. En natuurlijk ook de Wit-Russische onderzoeksjournaliste en schrijfster Svetlana Aleksijevitsj, die in 2015 de Nobelprijs voor Literatuur won. Ik kan me inbeelden dat het een intense avond wordt met pittige discussies, maar Murray zou ongetwijfeld voor ontspanning zorgen.’

Wat doet je op je achterste poten staan? ‘Onrecht, de arrogantie van de mens, de hyperconsumptie, het patriarchaat, homofobie, racisme, dierenmishandeling, miljardairs die ruimtereizen ondernemen, het kapitalistische systeem.’

Op wiens stoel wil je graag zitten voor een dag? ‘De stoel van een politicus, die de macht heeft om echte ecologische maatregelen op te leggen die we met zijn allen moeten naleven. Een utopie dus.’

Kun je goed stilzitten? ‘Totaal niet. Als kind viel ik geregeld van mijn stoel. Het was een echte marteling om de hele dag te moeten stilzitten. We zouden kinderen veel meer moeten laten rondlopen.’