Vormgever Jean-Michel Meyers | ‘Ik fotografeer mijn afval’

‘Het idee komt van kunstenaar en schrijver Maarten Inghels, die een kleine verzameling heeft. Via via kwam hij bij kunstenaar Jan Lemaire, die ook zulke affiches verzamelt. Jan vroeg of ik het boek wilde lay-outen. Het toeval wilde dat ook ik ze verzamel, net als mijn broer Denis (graffitikunstenaar, n.v.d.r.). Vooral de oudere exemplaren vinden we grafisch interessant. Maarten tekende de verhalen van dertig eigenaars op.’

7 uur | ‘Terwijl mijn vrouw Erika zich klaarmaakt, zet ik het ontbijt klaar. Zij is kunstenares en geeft aan de academie grafisch ontwerp en tekenkunst aan volwassenen. Zij neemt onze dochter Rose mee, die vijftien is en er les volgt. In de kleuterschool en het lager onderwijs maakten ze er een punt van dat kinderen fruit aten. Wij zijn dat blijven doen. Voorts zijn er cornflakes, boterhammen en een donut voor Marius. Hij is zeventien en moet straks voetballen.’

8.30 uur | ‘In de zetel laat ik het ontbijt even zakken, bij een kop thee en met Mielleke. De kat voor wie we gelukkig nog geen affiche hoefden te maken. Bij het lay-outen van het afficheboek viel de creativiteit op die sommigen aan de dag legden. Wie geen foto had, tekende naast de handgeschreven noodkreet vaak zijn kat of hond. We vonden zelfs  ‘opsporingsberichten’ met een uitgeknipte Felix – van de kattenvoeding – op, vergezeld van de tekst dat zijn kat erop leek.’

10 uur | ‘Ik ga anderhalf tot twee uur lopen in het Mastenbos en Ertbrandbos in de buurt van Kapellen. Tijdens de voorbereiding op de marathon van Rotterdam was dat vaak 3,5 uur. Eigenlijk doe ik aan plogging. Dat komt uit het Zweeds en staat voor simultaan joggen en afval rapen.’

‘Ik ga nog een stap verder en fotografeer mijn afval. Ik maakte er speciaal het Instagramprofiel @jm_plogging voor aan. Ik heb er een boekje ter grootte van een iPhone van gemaakt, dat ik nu uitdeel aan mensen in het bos. Mensen vinden dat leuk: ze krijgen een gratis boekje en horen mijn verhaal.’

13 uur | ‘Als er deadlines zijn, is zaterdag een gewone werkdag, net als zondag. Maar zelfs dan vertrek ik kort na de middag steevast met Marius naar K. Noorse S.V. Wat later sta ik aan de zijlijn te supporteren. Het is ons papa-zoonmoment. In de zeven jaar dat hij speelt, heb ik slechts één of twee wedstrijden gemist.’

16.30 uur | ‘Soms wandelen we met vrienden en drinken daarna een pint in De Bosduif, in Kapellen. Of ik ga zeilen in Oostduinkerke. Vandaag werken we in onze tuin. Na de overvloedige voorjaarsregen moet er worden gesnoeid. We wonen in een huis uit de jaren 60, met veel glas en beton. Nadat we het hadden gekocht, installeerden we de oranje voordeur die de architect op het oorspronkelijke plan had gezet. Aan mijn bureau kijk ik uit op een notelaar. We hebben de laatste lork van de Lorkenlaan. Toen buren petities organiseerden om de 72 naaldbomen weg te halen, verzette ik me daartegen. Tevergeefs.’

19 uur | ‘We eten iets in de buurt of koken samen thuis. Chinese soep met kokosmelk en allerlei groenten eet iedereen hier graag.’

21 uur | ‘We kijken naar een film of serie op Netflix. Ik doe dat meestal met een stuk zwarte chocolade, mijn guilty pleasure. ‘Rough Diamonds’, over de Joodse diamantwijk in Antwerpen, vond ik, eh, ontspannend.’

22.30 uur | ‘Voor het slapengaan lees ik altijd in een stripverhaal. Nu is dat ‘La Belgica – la melodie des glaces’. Als ik strips opmaak, lees ik ze niet. Dat doe ik pas als ik ze gedrukt toegestuurd krijg.’

23 uur | ‘Ik ben helemaal klaar om zeer goed te slapen. Morgen ga ik fietsen.’