Industriële hypochonders

De Amerikaanse jobmarkt boomt. Maar laten we ons vooral niet blindstaren op de optisch lage werkloosheidsgraad van 5,6 procent. Die is laag omdat de 19de-eeuwse peetvader van de Amerikaanse jobstatistieken, Carroll D. Wright, een erg calvinistische visie hanteerde op het begrip ‘werkzoekend’. Wright weerde iedereen die hij van een minder dan perfect arbeidsethos verdacht, als ‘industriële hypochonders’ uit de jobcijfers en zijn geest waart nog altijd in de statistieken rond. Sinds de piek van de officiële werkloosheid in oktober 2009 is de Amerikaanse bevolking op beroepsleeftijd met 12,4 miljoen gestegen, maar is de effectieve beroepsbevolking maar met 2,3 miljoen mensen toegenomen. Met andere woorden: in vijf jaar zijn 10 miljoen Amerikanen - het equivalent van New York City - uit de jobmarktstatistieken verdwenen. Het ‘waarom’ beantwoorden zal even lang duren als de meanderende plot van ‘Lost’ uitleggen. Maar dat de Amerikaanse jobmarkt aan de beterhand is, is een feit, zij het niet zo florissant als het ‘officiële’ cijfer doet vermoeden.