Prima Donna

‘Vissi d’arte e d’amore…’ ‘Ik leefde voor de kunst en voor de liefde. Nooit deed ik iemand kwaad.’ In het Nederlands klinkt dit banaal. In zijn Italiaanse opera zet Puccini met die aria een getormenteerde Tosca op de scène. Virtuoos en toch ingetogen. Adembenemend. Tot er aan het einde van die aria een enthousiasteling rechtspringt en luidkeels ‘bravo bravo’ roept. Weg met de betovering. En met de vroegtijdige/voorbarige bejubeling van de prima donna verbleekt de hele ‘mise en scène’.