Vreemd

Bij de Dienst Vreemdelingenzaken vinden sommigen het een goed idee dat niet een onderzoeksrechter maar zijzelf een huiszoekingsbevel mogen geven, zodat de politie een woning kan binnendringen om er mensen zonder verblijfspapieren op te pakken. De federale regering mag niet op die suggestie ingaan. In het debat over een goed werkende overheid wordt soms een van de allerbelangrijkste spelregels van een democratie over het hoofd gezien: het politieke systeem dient om macht te verdelen, niet om ze in één hand samen te brengen. Dus maakt het parlement de wetten, voert de regering ze uit en controleert het gerecht of de burgers zich aan de wetten houden. Uiteraard moet iedereen zijn taak zo efficiënt mogelijk uitvoeren. Daarom mag zeker de vraag worden gesteld of de wetgevende macht nog een Senaat en provincieraden nodig heeft. Daarom kan onderzocht worden of de regering wel haar honderden adviesraden, agentschappen en andere instellingen nodig heeft. En daarom is de vraag terecht of het niet simpeler zou zijn dat burgers bij één centraal punt hun proces starten, waarna ze doorverwezen worden naar de bevoegde rechtbank. Maar de schotten tussen de drie machten opheffen, is geen goed idee. Het gebeurde al met de GAS-boetes. Nu wordt voorgesteld het opnieuw te doen voor wie geen verblijfspapieren heeft. De Dienst Vreemdelingenzaken is een deel van de uitvoerende macht. Laat de beslissing over het schenden van privacy, zoals het binnendringen van een woning, over aan een onderzoeksrechter. En als er te weinig zijn, stel er dan meer aan.