Kaaiman kiest keurig | Santé

De apotheker keek ons enkele tellen ontzet aan, en om zeker te zijn dat hij het juist gehoord had vroeg hij, jammer genoeg zo luid dat de hele rij pilhongerige klanten achter ons het kon horen: ‘U wilt gemberpoeder in een wonde strooien? Waarom?’ Dat probeerden wij hem op fluistertoon duidelijk te maken: omdat wij een boek hadden gelezen over een sjamaan in Bengalen die dat al jaren deed. ‘Juist’, riep de apotheker, ‘maar we zijn hier niet in Bengalen, we zijn hier in Vlaanderen. Hier is een tube Flamigel, vraag eens aan uw sjamaan of dat ook mag.’

Dat gênante moment duikt steeds voor onze ogen op als Frank Vandenbroucke weer komt aankondigen dat hij 32 miljoen euro extra heeft uitgetrokken om een nieuw initiatief zijnentwege te subsidiëren. Wáár hij dat geld haalt, is een raadsel, maar hoevéél het is staat te lezen in het begrotingstekort. Het valt op dat er telkens nadat Vandenbroucke van iets minister is geweest bijkomend bespaard moet worden. Volgens Het Laatste Nieuws betaalt hij ook een fortuin aan bevriende consultants, en hij slaagt er niet in om die beschuldiging geloofwaardig te weerleggen. Wat de kans dat ze correct is vergroot.

Met zijn eigen centen is hij veeleer gierig, maar andermans geld kan Vandenbroucke niet zien of hij wil het uitgeven, een echte socialist. Indertijd stak hij het zelfs in brand, of gaf daar toch opdracht toe. Wat al bij al beter besteed was dan het aan de grote farmabedrijven cadeau te doen zoals nu. Toen hij na het bekend worden van dat vuurtje-stook zijn zoveelste ontslag moest indienen en naar Oxford verdween om nog wat meer te gaan studeren, spoorde Frans Crols van Trends naar Saint Edmund Hall om daar persoonlijk de dean te waarschuwen dat een van zijn studenten geld had willen verbranden. In de altijd om centen verlegen zittende Engelse colleges wordt zoiets als onzedelijk beschouwd. Het kostte Vandenbroucke zijn ‘grootste onderscheiding’.

Een dag niets ondernomen is een dag niet geleefd. En dus sluit de minister een etmaal nooit af zonder minstens vier hervormingen te bevelen die allemaal één ding gemeen hebben: ze maken de zaken erger dan ze waren. ‘Geen supplementen meer voor scans overdag’, klinkt het dan bijvoorbeeld vanuit de ivoren toren waarin hij lijvige rapporten leest en schrijft. In theorie een lovenswaardige maatregel: de armlastige patiënt wordt minder geld afgetroggeld door de gewetenloze medische industrie. Gevolg op het terrein: radioloog wordt een nachtberoep.

Deze week toverde hij, werkelijk tot de laatste snik, een aanmoedigingspremie uit uw hoed voor studenten geneeskunde die zich in een huisartsarme streek willen vestigen. Put voor de regering-De Wever nóg wat dieper. We moeten Vandenbroucke wel danken voor één gelukte realisatie: samen met Johan Vande Lanotte creëerde hij begin deze eeuw het Zilverfonds. Waarmee vandaag nog altijd onze pensioenen worden betaald.

In 2009 werd hij uit de regering gewipt door Caroline Gennez, en waren wij er net als zij van overtuigd dat we eindelijk van hem verlost waren. Die misrekening was zo groot dat ze van het Planbureau had kunnen komen. He stays, bitches.